 |
| เดเล่ อย่าลืมโทรหาเค้านะ ตะเอง !! |
ค่ำคืนที่ผ่านมาพลพรรคไก่เดือยทองของเรามีคิวรับการมาเยือนของปราสาทเรือนแก้ว คริสตัล พาเลช ทีมอันดับสุดท้ายของตาราง และแล้วเราก็สามารถเอาชนะไปได้ 1-0 ประตู แบบหืดขึ้นคอ
ถึงรูปเกมเราจะเป็นฝ่ายครองบอลและใช้เกมรุกบุกเข้าทำอย่างเห็นได้ชัด แต่ด้วยการที่ พาเลช ของปู่รอยจัดรูปแบบการเล่นมาอย่างรัดกุม เน้นไปที่การตั้งรับและสวนกลับ โดยใช้ความเร็วของ ซาฮา น่ากลัวและหวังผลได้เลย
พาเชสได้โอกาสทำประตูประมาณ 2 ถึง 3 ครั้งได้แต่ก็ถูกปฎิเสธโดย ผู้รักษาประตูมือสามอย่าง เปาโล กาซซานิก้า ที่ก่อนเกมบรรดาสาวกไก่เดือยทองแต่พะวงกันว่า จะไหวมั้ยว้า กับการลงเล่นครั้งแรกอย่างเป็นทางการให้ทีม แถมยังได้เล่นในสนามที่เป็นอันดับต้นๆของโลกอย่าง สนามเวมบลีย์
ดั่งเช่นเคยมีคนนิยามไว้ว่า “โอกาสมา ดาราเกิด” พ่อหนุ่ม เปาโล กาซซานิก้า ในวัย 25 ปี ไม่ทำให้ผิดหวังเลย อาจจะมีจังหวะเหวอๆบ้าง แต่ก็ไม่ได้ทำให้ทีมเกิดผลเสียแต่อย่างใด รวมๆแล้วบอกได้เลยว่าสอบผ่านครับสำหรับการเปิดตัวนัดนี้ของเจ้าตัว
ส่วนอีกคนนึงที่ผมรู้สึกอึดอัดมากในเกมนี้ นั่นก็คือ.......ซน ฮึง มิน !! จับบอลไม่อยู่ จ่ายพลาด เลี้ยงพลาด เสียบอลบ่อยพอสมควร จนผมรู้สึกว่า แม่ง! ต้องโดนเปลี่ยนออกในครึ่งหลังแน่ๆ แต่ลงมาครึ่งหลัง ยิงได้ซะงั้น แถมยิงปั่นไซด์หยั่งก่ะไดรพ์ชู้ต ในเรื่องสึบาสะ เข้าไปอย่างสวยงาม ถือว่า แก้ตัวในครึ่งแรกไปละกัน เนอะ !
อีกอย่างที่ผมจับตาและสังเกตุในเกมนี้เป็นพิเศษก็คือ แอนดรอส ทาวเซ่น อดีตเด็กปั้นของไก่เราว่าพัฒนาไประดับไหนแล้ว โดยส่วนตัวผมว่าเจ้าตัวมีความเร็วและทักษะที่ดีมาก แต่เมื่อวานที่สังเกต เจ้าตัวเล่นได้ธรรมดามาก ดูไม่มีส่วนร่วมกับเกมและเพื่อนร่วมทีมเลย หรืออาจจะเพราะว่าทีมเราดักทางเจ้าตัวไว้ได้ดีจนทำให้เล่นไม่ได้
ในช่วงครึ่งแรกผมเห็นโมเม้นนึง และผมไม่แปลกใจเลยที่พอช ปล่อยทาวเซ่นออกจากทีมไปแบบไม่เสียดาย มีจังหวะนึงที่ ลูก้า มิลิโวเยวิช(เบอร์ 4 พาเลช) ตะโกนใส่ทาวเซ่นว่า ทำไมไม่ไปไล่บอล (ประมาณนั้น) ทัศนะคติส่วนตัวในการเล่นของทาวเซ่น คงจะเป็นปัญหาใหญ่ที่จะทำให้เจ้าตัวอัพเกรดขึ้นไปอีกระดับ
นัดนี้มีเป็นการเชิดฉายของนักเตะหลายๆคน และคนนึงที่ทำผลงานได้ดีมากๆ คือ ดายเออร์ เล่นได้เหนียวแน่นและเด็ดขาดมากในการตัดสินใจ ผมเองก็หวั่นๆอยู่กับการไม่มีโทบี้ในเกมรับ แต่ดายเออร์ทดแทนการขาดไปของโทบี้ได้อย่างดีเยี่ยมเลยทีเดียว ถือเป็นเพชรเม็ดงามของพอชอีกหนึ่งคน
อันดับในตอนนี้ เราขึ้นมาแต้มเท่ากันกับพวกเปรตแดงแล้ว เวลายังเหลืออีกเยอะ ยังมีอีกหลายนัด ให้เก็บแต้ม แมนซิตี้ อาจจะร้อนแรงไม่มีใครหยุดได้ แต่ปีที่แล้ว ทีมเรานี่แหละคือคนที่หยุดความร้อนแรงนั้น และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าในปีนี้ เราจะทำให้มันเกิดขึ้นอีกครั้ง
ไม่มีความสำเร็จใด ปราศจากความอดทนและพยายาม หนทางยังอีกยาวไกล อะไรมันก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้น การต่อสู้ในเวทีพรีเมียร์ลีค อังกฤษ ต้องใช้ทั้งร่างกายที่แข็งแกร่งและทักษะที่สุดยอด แต่ที่สำคัญที่สุดนั่นก็คือ ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันของทีม ตราบใดที่ทีมของเรายังรักษาระดับการเล่นแบบนี้ไปเรื่อยๆ ทำไมทีมพวกเราจะคิดถึงเรื่อง แชมป์ไม่ได้ ล่ะ ?
และถ้าช่วงเวลานั้นมันเกิดขึ้นมาจริงๆล่ะ
ฮัลโหล......ฮัลโหล.......ยัง........ยัง......ยัง.....!!! มึงรู้(แอชลี่ย์)ยัง ว่าทีมกูได้แชมป์โว้ยยยยย !!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น